نکته تکنیکی که درباره رباط صلیبی سوال می شود آن است که از چه بافتی برای پیوند رباط صلیبی استفاده می‌شود؟ در درجه اول توجه داشته باشید که رباط صلیبی یک بافتی است که خاصیت کشسانی دارد و زمانی که پاره می‌شود درست مثل یک کشی که از جاش در می‌رود دیگر قابلیت ترمیم ندارد ولی در روش‌های جدیدی که امروزه ارائه شده است یکسری روش‌های ترمیمی برای رباط صلیبی وجود دارد ولی عدم موفقیت آن‌ها زیاد است و هنوز در مراحلی که بتوان به صورت گسترده از آن‌ها استفاده کرد، نیستند. بنابراین برای این کار حتما از بافت‌های پیوندی استفاده می‌شود.
برای پیوند رباط صلیبی از چه بافتی استفاده می‌شود؟
بافت پیوندی از خود بیمار گرفته می‌شود و منابعی که داریم یا از تاندون‌های همسترینگ هست یا از نیمه میانی تاندون کشککی بیمار است و یا از تاندون چهارسر ران که معایب و مزایای هر یک از این موارد متفاوت است که بر حسب انتخاب، جنس، وزن بیمار و اینکه بار اولی است که رباط صلیبی او پاره شده است و … متفاوت خواهد بود. بیشترین پیوندی که برای رباط صلیبی مورد استفاده قرار می‌گیرد، تاندون‌های همسترینگ است که با فاصله بسیار اندکی پس از قسمت میانی تاندون کشککی و پس از آن از تاندون چهار سر ران استفاده می‌شود.
انتخاب نوع بافت پیوندی به عواملی وابسته است؟
انتخاب نوع گرفت بستگی به بیمار ورزشکار حرفه‌ای است یا خیر و چه تیپ ورزشی را قرار است در آینده انجام دهد. به طور مثال ورزشکاری که در حال انجام بدنسازی است یا پاورلیفتینگ کار می‌کند بسیار از یک ورزشکاری که پارکور یا رزمی کار می‌کند، متفاوت است.
در خانم‌ها به همین صورت است. انتخاب تاندون از بانک تاندون هم یکی از انتخاب‌های پیش رو خواهد بود و انتخاب‌های است که برای پزشکان وجود دارد که به ویژه در بازسازی‌های مجدد رباط صلیبی از آن استفاده می‌شود. در خانم‌های غیر ورزشکار یا آقایانی که قد آن‌ها زیر ۱۶۵ سانتی‌متر است و ورزشکار نیستند می‌توان از این تاندون‌ها استفاده کرد. به صورت کلی این موارد قانون مطلقی ندارد و بر اساس ارزیابی‌هایی است که پزشک و تیم بازتوانی انجام می‌دهد.