فیزیوتراپیست ابتدا برای کاهش درد و التهاب از دستگاهای کاهنده درد و تورم استفاده می‌کند. ممکن است باندکشی هم برایتان توصیه کند که روش درست بستن آن را به شما یاد می‌دهد...

سپس از روش گرمادرمانی (ترموتراپی) مثل اشعه مادون‌قرمز و امواج اولتراسوند برای تسریع کاهش التهاب مزمن، درد و افزایش گردش خون برای سرعت بخشیدن به روند ترمیم رباط‌ها و بافت‌های صدمه‌دیده استفاده می‌کند.

 لیزر اثر خوبی برای ترمیم آسیب‌های رباط‌ها دارد و روند درمان را تسریع می‌کند.

 تمرین‌های تقویتی برای عضلات اطراف مچ پا انجام و آموزش داده می‌شود. ممکن است فیزیوتراپیست برای به دست آوردن دامنه حرکتی مفاصل مچ پا از تکنیک درمان‌های دستی (مثل موبیلیزاسیون) استفاده کند.

 در مراحلی که درد و تورم از بین رفت، فیزیوتراپیست تمرین‌های حس عمقی توسط تخته تعادل برای افزایش ثبات و تعادل حتما انجام خواهد گرفت. چون در این مرحله بیمار درد و تورم ندارد معمولا این مرحله توسط بیماران ادامه نمی‌یابد. همین مساله باعث ایجاد عوارض می‌شود.

 البته در آسیب‌های شدید که گاهی با شکستگی قوزک نیز همراه است (به‌خصوص قوزک داخلی) پوشیدن کفش ساق‌دار یا نیم‌پوتین به جلوگیری از بی‌ثباتی کمک خواهد کرد.

 یکی از موارد خیلی مفید که اواخر درمان فیزیوتراپی خصوصا در ورزشکاران و جوانان باید تاکید شود، دویدن به سمت عقب برای افزایش ثبات و تعادل است.