آرنج تنیس بازان و سایر تاندونوپاتی­های مزمن امروزه به عنوان بیماری­های غیر التهابی شناخته می­شوند و با دژنراسیون کلاژن، پرولیفراسیون فیبروبلاست، دژنراسیون موکوئید و نئو واسکولاریزاسیون همراه می باشد واگرچه منشاء درد مشخص نیست اما استراحت ، فیزیوتراپی، داروهای ضد التهابی و جراحی در درمان به کار رفته است.

اما همه به یک میزان موثر نبوده و هیچ کدام روی پاتوفیزیولوژی دژنراتیو زمینه­ای موثر نمی­باشد.

تزریق کورتیکو استروئید اگرچه در کوتاه مدت موثر بوده است اما ممکن است نسبت به عدم تزریق نتایج بدتری در دراز مدت داشته باشد. آرنج تنیس بازان زنان و مردان را به صورت مساوی درگیر می­کند اغلب افراد در سن 60-30 سال می­باشند.

علائم اغلب به صورت درد در قسمت خارجی آرنج  epicondylar pain و درد در مشت کردن و درد در اکستانسیون  مچ دست و انگشت وسط می­باشد.علی رغم پروسه غیر التهابی، درمان اولیه روی برطرف کردن التهاب متمرکز می­شود. بنابراین نتایج درمانهای انجام شده معمولا خوب نبوده است.

پرولوتراپی یک تکنیک تزریق می باشد که توسط متخصصین طب فیزیکی بصورت گسترده ای استفاده می شود رای درمان دردهای موسکولواسکلتال مزمن از جمله تند نیوپاتی می­باشد. و می تواند تاثیر بیشتری در درمان تنیس البو داشته باشد در حالی که عوارض تزریق کورتون را بهمراه ندارد.